خوشم که دم همه دم یا حسین می‌گویم

خوشم که دَم همه دَم «یا حسین» می‌گویم 
به وقتِ شادی و غم، «یا حسین» می‌گویم 

خوشم که خانه‌یِ قلبم حوالیِ حرم است 
به یادِ اهلِ حرم، «یا حسین» می‌گویم 

بلند گریه نکردم مگر برایِ حسین 
به بند‌بندِ دلم، «یا حسین» می‌گویم 

من از دیارِ حبیبم، چه باکم از پیری‌ست
به قد و قامتِ خَم، «یا حسین» می‌گویم 

حسین، حسین، حسین ...

خوشم که دستِ اباالفضل جان‌پناهِ من است 
به یادِ دست و عَلَم، «یا حسین» می‌گویم 

همه قبیله‌یِ من عاشقِ تواند، مپرس
چرا قدم به قدم، «یا حسین» می‌گویم 

حسین، حسین، حسین ...

ما ریزه‌خوارِ سفره‌یِ احسانِ زینبیم 
مدیونِ لطف و فضلِ فراوانِ زینبیم 

ما را پیامِ خطبه‌یِ زینب نجات داد 
شکرِ خدا که جمله مسلمانِ زینبیم 

چون گیسوانِ نیزه‌نشینانِ قافله 
از کربلا به کوفه پریشانِ زینبیم 

جان می‌دهیم عاقبت از غصه‌اش که ما
کشتی شکست خورده‌یِ طوفانِ زینبیم 

زینب، یا زینب ...

با خیمه‌هایِ سوخته معجر درست کرد 
ممنونِ ابتکارِ درخشانِ زینبیم 

زینب، یا زینب ...