تا که تورو داره دلم این همه حسرت واسه چی
دلخوشیِ عالمی تو، غصّه و مِحنت واسه چی
همه رو می‌گیری یه روز زیر پَر لطف عبات
با قاسم ابن الحسنم ترس قیامت واسه چی
کریمی و ابن کریم، ای قهرمان زندگیم
حرفای قلبمونو ما به غیر شهزاده آخه به کی بگیم
میره از آغوش مِهر حسین
به عروج آسمانِ حسن
او شده علّامه‌های نجف
کسی نیست جز نوجوان حسن
شبیه یه رود خروشان که به دریا برسه
شبیه لب‌تشنه که به آب گوارا برسه
میون آغوش عمو به شوق حَلّت بِفِناک
شبیه عاشقی که به وصال لیلا برسه
جوونیای حیدره، یه ارتش تک‌نفره
یاد علی رو زنده کرد
وقتی که زد به قلب لشکر بی‌زره
بده جولان تا بفهمه عدو
که شروع شد انقلاب حسن
گلی از بوستان هاشمیون
