تا یه زائر میرسه از کربلا این گفت و گومه منم آقا آرزومه آقا یک عمره که صحبت حرم بغض گلومه منم آقا آرزومه خوش به حال اون پرنده که لونش بین دو بومه منم آقا آرزومه منم آقا آرزومه... قطره باشم ولی تشنه وسط دریا بمیرم مثل مجنون برا لیلی تو دل صحرا بمیرم حسین ثارالله... یه نماز تو کربلا دعای بین هر وضومه منم آقا آرزومه حرمایی که میگن آتیش به زائراش حرومه منم آقا آرزومه خلاصه کربلایی که هر کی میگه آرزومه منم آقا آرزومه منم آقا آرزومه... که شبی روضه بخونم توی حریمِ تو مولا کویر دل بشه دریا به زیر بارون اشکا با وجودی که قشنگه وقتی به تو میگم آقا میخوام مثل علی اکبر یه روز به تو بگم بابا حسین ثارالله... دعوتم کن کربلا که دیگه پای آبرومه منم آقا آرزومه اگه من بمیرم و نبینمت کارم تمومه منم آقا آرزومه نگا میکنم به هرجا ضریح تو رو به رومه منم آقا آرزومه منم آقا آرزومه... آقا بگو مگه عیبه آرزو برا جوونا منی که جوونی کردم تو روضههای تو مولا دلم میخواد توی هیئت با دعای پیر غلامات یا پیر بشم توی روضت یا جوونمرگ بشم آقا حسین ثارالله...