به وصل خود دوایی کن، دل دیوانه‌ی ما را

به وصل خود دوایی کن، دل دیوانه‌ی ما را
کسی جز تو نمی‌فهمد، دل افسرده‌ی ما را
مراد از زندگی تنها، گدایی شما باشد
وگرنه بی‌شما قدری، ندارد دین و دنیا را

جداً اگه تو رو نداشتم، چه روزگاری داشتم؟
دنیام چه سوت و کور بود، امام حسین نداشتم

ممنونِ ممنونِ ممنون تو ام
قد کشیده با آب و نون تو ام
این من این تو
ایشالله اربعین مهمون تو ام

یا اباعبدالله یا اباعبدالله...

****

علاج درد مشتاقان، طبیب عام نشناسد
مگر لیلی کند درمان، غم مجنون شیدا را
الهی در همین ساعت، بمیرم از غمت آقا
که در عالم نمی‌داند، کسی احوال فردا را

روضه‌ت همه‌ی زندگیمه، چه سرپناهی دارم
عجب امام حسینی، چه پادشاهی دارم

دنیامی دنیامی دنیای منی
تنها آرامش شب‌های منی
با تو خوبم، خوشحالم که شما آقای منی

یا اباعبدالله یا اباعبدالله...