به غلامی تو شاها نه لیاقت استُ ما را که خوریمُ غبطهها بر سگ درب آسِتانت ادرکنی یا فرجالله، ادرکنی یا فرجالله تو که بال رحمتت بر سر ما فکنده سایه ز کجا بجویمت من به کجاست آشیانم