بر سر دارم و در سوز و نوایم
ذبیح منای شاه کبلایم
واویلا، واویلا
بار الهی در دل شب یار و غمخواری ندارم
من سفیر کوچه گرد و بی‌قرار عشق یارم
من غریبم، من غریبم
ای حسین جان
بر سر دارم و بر سوز و گدازم
بوی غم میآید هر کوه و هر فرسخ
باغ کوفه باشد گل هایش
تیر و سنگ
قصه دار کربلایم بر سر دارلاماره
نیزه ها رو می‌شمارم با دو چشم پر ستاره
من غریبم، من غریبم
می‌گریم بر حال کودک مهواره
جان من نذر آن طفل شیر خواره
با دل خون زار محزون دارم از جان آه و ناله
کن حذر از شهر کوفه جان زهرای سه ساله
من غریبم، من غریبم
