ای پشت و پناه من، بعد از تو گرفتارم
از روی زمین پاشو، سقّا و علمدارم
بازوتو نکش رو خاک می‌بینه حرم عبّاس
افتادی زمین دستت همراه علم عبّاس
اومدی تا صدا زدی اَدرِک اَخا
دیگه پات نکش روی خاک بلا
پاشو نشکنه قلب صبور حسین
تو شکستی شکسته غرور حسین
کاش قبل تو من می‌مردم عبّاس
جای تو زمین می‌خوردم عبّاس
پاشو که برادرت رسیده
دستاتو برات آوردم عبّاس
آه، نرو ۲ ای علمدارم
از روی تو برداشتم سر نیزه و شمشیرو
حالا چطور از چشمات بیرون بکشم تیرو
چشمای تو دریا بود آخر نظرت کردن
ای ماه بنی هاشم شقّ القمرت کردن
کی تونسته عمود بزنه به سرت
کی شکافته سرت رو مث پدرت
کی به نیزه گره زده موی تورو
کی با نیزه بریده گلوی تورو
قلبت پیشمه مشک رو زمینه
سقای حرم غمت همینه
میگی که منو نبر به خیمه
وایساده جلو حرم سکینه
آه نرو۲ ای علمدارم
حالا سر جسم تو اخر کمر تا شد
موندم که چی شد اینقدر نیزه تو تنت جا شد
جسمت رو تکون میدم می‌ریزه بهم عبّاس
با غیرت من پاشو زینب تو حرم تنهاست
پاشو کار حرم به عذاب نکشه
به اسیری و بند و طناب نکشه
پاشو تا که رقیّه فرار نکنه
یا که زجر دلشو بی قرار نکنه
از تو خیمه میاد صدای زینب
حالا شده کربلای زینب
بعد از تو حرم پناه نداره
بعد از تواِ روضه‌های زینب
