ای دل ای دل، ای دل ای دل ای دل من یکم بگیر آروم از حالِ زارِ من میشه معلوم چقدر پریشونم و بیتابم چونکه شدم به دوری من محکوم چه ذوق و شوقی داشتیم این روزا تو راه مشّایه تو اون صحرا پای پیاده با چشای خیس دعا برا فرج روی لبها اگه بشه قرامون باشه ذکر فرج رو لبها نجوا شه رو کولهمون یه عکس حاج قاسم مسیرمون سمت حرم باشه و قبرهُ فی قلوبِ مَن والاه آه آه آه ببین که جاموندم اباعبدالله آه آه آه **** خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی گرون تموم شدم برام همین نرفتن به کربلا قرار بود روز اربعین تو حرمت بهت بدم سلام قرارمون این بود امسال و با رفیقامون بستیم عهدی تو قدما همه شریک باشن مخصوصاً شهید ابومهدی درسته مرز و بستن اما راه حرم تو قلبمون بازه کافیه روضهخون بگه ارباب دقیقاً اون لحظهی پروازه و قبرهُ فی قلوبِ مَن والاه آه آه آه