ای خدا دارم می‌میرم از مصیبتای جانسوز

ای خدا دارم می‌میرم از مصیبتای جانسوز
پسرای مجتبی سنگ تموم گذاشتن امروز

چجوری نگاه کنم به صورت حسن خدایا
یادگارهای اون یک به یک کشتن خدایا

شده محزون
از داغشون چشام شده گریون
یکی یکی شدن جونشون قربون
وای از دلم که شد پریشون

نشون دادن به دشمنام ، تمامشون مردن
کرب‌وبلا رو حسنی کردن ، با خونشون تو دل میدون

امان از دست این دنیا امان از روز عاشورا
واویلا آه و واویلا واویلا آه و واویلا

التماس و ناله‌هام اشک نجمه رو ندیدن
تازه داماد منو اینطور به خاک و خون کشیدن
روی خاکا دیدنت برای من عذاب محضه
واسه‌ماه عسل می‌برنت بالای نیزه

تنت له شد روی خاک گرم کربلا
ای وای که زیر سُم مرکبا
ای وای من موندم و یه دنیا ماتم

عزیز من به باغ قلبم یاسمن بودی
آخه امانت حسن بودی
شرمنده‌ی روی باباتم
چقدر امروز شدی رعنا
فدای این قد و بالا
واویلا آه و واویلا واویلا آه و واویلا

حسین حسین حسین حسین حسین 

از فشار مرکبا مثل ضریحه بدن تو 
وای من جای عسل خون می‌ریزه از دهن تو
قاسمم کشته منو ای بغضی که توی نگاته
پاشو که تازه عروس تو خیمه چشم به راهه
تو هم ماه خیمه‌ی من بودی به والله
ببین عمو لبریزه از آهه
مادر تو دیده به راهه

تو با صورت از روی زین مرکب افتادی
فقط تویی اون تازه دامادی 
که حجلگاهت قتلگاته
تو میری من میشم تنها
می‌میرم از همین غم‌ها
واویلا آه و واویلا واویلا آه و واویلا

طره‌ی موهات تو موج خون شناوره بمیرم
استخوون سینه‌ی تو مثل مادره بمیرم
گریه می‌کردم برای مادرم هر روز و هر شب
میخ در تو کربلا تبدیل شد به سم مرکب
بی‌اندازه غم مدینه شد برام تازه 
دلم با غصه‌هات چه دمسازه
داغ تو خیلی جانگدازه

واسه مرگت شمشیر و تیر و نیزه نیست لازم
مادر بیچاره‌ی تو قاسم چجوری با غمت بسازه
نبوده لایقت دنیا برو تو آغوش زهرا
واویلا آه و واویلا واویلا آه و واویلا