اگرچه از همه سیره

اگرچه از همه سیره

[ کربلایی نریمان پناهی ]
اگرچه از همه سیره
دلم پیش دلت گیره
به فریادم برس این‌جا
که قاسم داره می‌میره

زیر بارونِ سنگام و
روی خاک می‌کِشم پامو
بیا که نعل این اسبا
شکسته استخونامو

غربتت خون به جگرم کرده
دستای گلچین پَرپَرم کرده

غرقِ در خونه پهلو و سینه
پیچیده این‌جا بوی مدینه

عمو حسینم، عمو حسینم...
****
زیر بارونِ تیر و سنگ
برای تو شدم دلتنگ
گرفته خون سراپامو
چقدر موهام شده خوشرنگ

حسابی مضطرم کردن
چه با این پیکرم کردن
زیر نعلای این اسبا
مثل گُل پَرپَرم کردن

تن غرقِ خون شد، دردم درمون شد
پیکرم این‌جا نیزه‌بارون شد

زیر سُمّ اسب، عمو شکستم
شبیه زهرا مادرت هستم

عمو حسینم، عمو حسینم...
****
شده جسم منِ تنها
یکی با خاکِ این صحرا
پیچیده دور دامادت
شمیمِ مادرت زهرا 

وجودم شد سراسر درد
شده رنگ و روی من زرد
تا افتادم روی خاکا 
بابام از من تشکر کرد

تازه‌دامادت شد فدای تو 
ممنونم امروز از خدای تو 

دارم درد امّا کم نمیارم
صد بار دیگه‌ام واست می‌مردم

عمو حسینم، عمو حسینم...

نظرات