از خیمه داره میاد بیرون، با هیبت حسنی قاسم ارباب بیقراره و گریون، پیشِ قمرِ بنی هاشم میرسه آروم آروم از لابهلایه خیمه صدای نالههایِ خیمه برا ماهِ شبهای خیمه حسن پسرت بی زره میره حسین داره ازت غصه میمیره واویلا واویلا واویلا واویلا