دیگر مرا اُمّ البَنین

دیگر مرا اُمّ البَنین نخوانید
زیرا که من دیگر پسر ندارم

او ماندو دختران یتیم قبیله‌اش
اُمّ البَنین بی پسر اُمّ البَنات شد

قدم اگر خمید، فدای سر حسین
جانم به لب رسید ، فدای سر حسین

ام البنین سابق این شهر عاقبت
شد مادر شهید ، فدای سر حسین

از بعد کربلا کسی از مردمان شهر
لبخند من ندید ، فدای سر حسین

هر جمله ی بشیر مرا پیر کرده است
مویم شده سفید ، فدای سر حسین

گلچین چهار تا گل گلخانه مرا
چه وحشیانه چید ، فدای سر حسین

هر شب به یاد عمر کم ناز دانه‌ها
اشکم به رخ چکید ، فدای سر حسین

هر شب به یاد تشنگی کودک رباب
خواب از سرم پرید ، فدای سر حسین

عباس پاسبان حرم شد به جای من
دستش اگر برید ، فدای سر حسین

گویند جا شده به مزار محقری
آن قامت رشید ، فدای سر حسین