تو داری میری

تو داری می‌ری
سه ماهه که از شوهرت رو می‌گیری

دعا می‌کنی هی که زودتر بمیری
تو داری می‌ری

دارم می‌سوزم
رو دیوار و در مونده خونِت

ببین که چی آورده که زهرا به روزم
دارم می‌سوزم

یکم درد و دل کن سبک می‌شی ای یار حیدر
فقط توی شهر مدینه تو رو داره حیدر

نذار که علی غریب‌تر بشه
رو لب‌های من همین خواهشه

ممنونم اگر نروی
می‌میرم اگر بروی

از پیش من نرو
زهرا تو پناه منی

ای دادِ بیداد
مگه آتیش و میخ در می‌ره از یاد

در سوخته‌‌ی خونه روی تو افتاد
ای دادِ بیداد

ای وای از این در
تو رو بی‌هوا زد توی کوچه نامرد

دیگه صورت و زیر چشمات ورم کرد
ای وای از این درد

تو خونه رو لب‌های ما دیگه لبخند نیومد
چرا خونِ سینت از اون روز دیگه بند نیومد

شده درد تو اضافه چرا
رو بازوت رد غلافه چرا

در وسط کوچه تو را می‌زدند
وای من وای من

کاش به جای تو مرا می‌زدند
وای من وای من

وای من و وای من و وای من

میخ در و سینه‌ی زهرای من
وای من وای من

تو رفتی از حال
داری می‌ری از خونمون بعد نه سال

قرار ما شام غریبون تو گودال
تو رفتی از حال

آه از جسارت
لباسی که دوختی براش می‌شه غارت

می‌ره زینبِ قد خمیده اسارت
آه از جسارت

توی قتلگاه ندید مادرو
دوازده دفعه کشید خنجرو