ای تکیه گاه علی تکیه به دیوار نکن

ای تکیه گاه علی تکیه به دیوار نکن
با این بازوی کبود جان علی کار نکن
خانومم به رفتن اصرار نکن

جلو چشم حسنت گریه نکن
سر قبر محسنت گریه نکن

نود و پنج روزه که دلم میسوزه
صدای خنده زهرا نمیاد

نود و پنج روزه که دلم میسوزه
دستای شکسته بالا نمیاد

نود و پنج روزه که دلم میسوزه
محسنم دیگه به دنیا نمیاد

ویلی علی المظلومه
************
جون به لب شد حیدر از حرفای روی لبت
دَفِنی بِالَیل آه وصیت امشبت
خانومم دق میکنه زینبت

روضه ای به پا میشه گریه نکن
زخم سینه وامیشه گریه نکن

نود و پنج روزه که دلم میسوزه
خاک غربت روی چادرت نشست

نود و پنج روزه که دلم میسوزه
نمیگی چی شد که گوشواره شکست

نود و پنج روزه که دلم میسوزه
روی صورت تو مونده ای دست

ویلی علی المظلومه
************
دوختی یک پیروهن برا بی کفن کرب و بلا
میمونه عریان تنش زیر سم مرکبا
ای وای از تشنه لب سر جدا

شب آخری بیا گریه کنیم
برا داغ کربلا گریه کنیم

نود و پنج روزه که دلم میسوزه
باز دوباره این آتیش به پا میشه
نود و پنج روزه که دلم میسوزه
میخ در خنجر کربلا میشه

نود و پنج روزه که دلم میسوزه
پسرت راهی کربلا میشه

ویلی علی العطشان
************