كسي تو مدينه به ياري ما نمي‌رسه

كسي تو مدينه به ياري ما نمي‌رسه
چه قيامتيه صدا به صدا نمي‌رسه

يه طرف آتيش دل، يه طرف آتيش هيزم
يه طرف گريه ی مادر، يه طرف خنده ی مردم

در آتيش گرفته، روي گل پرپر افتاد
بوسه‌هاي سرخ آتيش، رو چادر مادر افتاد

وا امّا
***

تنها امانت، رسول خدا تو خطره
كسي نمي‌دونه، تو دل بابا چه خبره

مي‌كشن طنابي كه، بازوي بابامو بسته
يه طرف چهل نفر، يه طرف يك زن خسته

سايه‌ها سد راهش، تا كه برسه به خونه
چادرشو مي‌تكونن، با غلاف تازيونه

وا امّا
***

به عاقبت اين، حادثه نگاه نمي‌كنه
هرچي مي‌زننش، علي رو رها نمي‌كنه

يه طرف جهنمه، يه طرف بهشت و بارون
يه طرف مردم سنگ، يه طرف ليلي و مجنون

بيا برگرد به خونه، تا شايد آروم بگيري
آخه داري پيش چشمام، توي كوچه‌ها مي‌ميري