گر همه صورت گران صورت زيبا کشند

یا اباعبدالله آقای من، یا اباعبدالله آقای من

گر همه صورت گران صورت زيبا کشند
صورت ارباب ما از همه زيبا تر است

ای که به عشقت اسیر، خیل بنی آدمند!
سوختگان غمت، با غم دل خرمند

بی همگان به سر شوند
بی‌تو به سر چه نمی‌شود

داغ تو دارد این دلم
جای دگر نمی‌شود

حسین، حسین