یاران چه غریبانه رفتند از این خانه

((یاران چه غریبانه، رفتند از این خانه) ۲
هم سوخته شمعِ ما، (هم سوخته پروانه) ۲) ۲

جانم ابی‌عبدالله...

*****

(بشکسته سَبوهامان، خون است به دل‌هامان) ۲
فریاد و فغان دارد، (دُردی‌کِشِ مِیخانه) ۲

جانم ابی عبدالله...

*****

(هر سوی نظر کردم، هر کوی گذر کردم) ۲
خاکستر و خون دیدم، (ویرانه به ویرانه) ۲

(افتاده سری سویی، گُلگون شده گیسویی) ۲
دیگر نَبُوَد دستی، تا موی کنَد شانه

جانم ابی عبدالله...

*****

((تا سر به بدن باشد) ۲، این جامه کفن باشد) ۲
فریادِ اَباذرها، رَه بسته به بیگانه

لبخندِ سُرودی کو؟، سرمستی و شوری کو؟
هم کوزه نگون گشته، هم ریخته پیمانه

(آتش شده در خرمن، وای من و وای من) ۲
از خانه نشان دارد، (خاکسترِ کاشانه) ۲

(ای وای که یارانم، گل‌های بهارانم) ۲
رفتند از این خانه، (رفتند غریبانه) ۲

جانم ابی عبدالله...