از یاد خدا داری و غفلت به چه قیمت

از یاد خدا دوری و غفلت، به چه قیمت؟
من مانده‌ام و این همه غفلت، به چه قیمت؟

از نعمت سرمایه‌ی خود بهره نبردم
سرمایه‌ی عمرم شده حسرت، به چه قیمت؟

گیرم که گناه هست و نشاطش که چنین نیست
ای دل تو بگو بردن لذت، به چه قیمت؟

یک بار نگفتم به خودم، لحظه‌ی غفلت
آزرده شود حضرت حجت، به چه قیمت؟

از بس که نچرخیده زبانم به مناجات
شد ورد لبم تهمت و غیبت، به چه قیمت؟

غافل شدن از مرگ و قیامت، هنری نیست
رسوایی در روز قیامت، به چه قیمت؟

(دل‌بسته‌ی دنیا شدم و ماه‌عسلم سوخت
رفت از کف من فیض شهادت، به چه قیمت؟)۲

مقصود علی باشد و فردوس بهانه‌است
بی‌روی علی دیدن جنت، به چه قیمت؟

صد شکر که در خیل محبین حسینم
خارج شوم از بزم محبت، به چه قیمت؟

در کوفه همه پشت به ارباب نمودند
حیرت زده‌ام که به چه قیمت، به چه قیمت؟

از کوچکی و پستیِ دنیا چه بگویم
غارت شده پیراهنِ حضرت، به چه قیمت؟

(صلو علیک و ملیک السماء
ای کشته‌ی حسادت دنیا)