گل پرپری که

گل پرپری که روی خاک صحراست 
تن نیمه‌جونِ جوون منه

از اول عزیزم، می‌دونستم اینو
که جون تو بسته به جون منه 

بلند شو از جا علی 
ای اربًا‌ اربا علی
افتادم از پا علی افتادم از پا

چیکار کنم یا علی
تنهای تنها علی
با این هزارتا علی بلند شو ازجا 

لبات پر از خونه دلم خونه
حال دل من و کی می‌دونه
بچه‌ام ببین پخش بیابونه

علی بالام، علی بالام..... 

دیگه نیمه جونم 
بعیده بتونم 
که زنده بمونم
می‌میرم علی

نزن دست و پا تا
که از حنجر تو
من این لخته خون‌و، بگیرم علی

تنت و از نیزه‌ها 
میرم می‌گیرم بابا 
می‌چینمت رو عبا 
علی جانم

رسیده غم پشت غم
پاشو ببین از حرم 
داره میاد خواهرم 
علی جانم

ببین منو تو حال جون کندن
دارند به اشک عمّه می‌خندن
راهش رو با هلهله می‌بندن

علی بالام، علی بالام.....