گلوی هجر فشردم که داده آزارم

(گلوی هجر فشردم، که داده آزارم)۲
فراق یار چه کرده است، با دل زارم 

(سلام صبح امیدم)۲، سلام مطلع فجر
هنوز منتظر صبح روز دیدارم

برای من که گدایم، جهان نمی‌ارزد
اگر ز دامن لطف تو دست بردارم

(به اینکه آبرویم ریخته، نگاه مکن)۴
(نگاه کن چقدر بی پناه و ناچارم)۲