گفتم که عمر ماه صفر رو به آخر است
دیدم شروع محشر کبرای دیگر است
گردون شده سیاه و فضا پر ز دود و آه
تاریک تر ز عرصه‌ی تاریک محشر است
گرد ملال بر رخ اسلام و مسلمین
اشک عزا به دیده‌ی زهرای اطهر است
گفتم چه روی داده که زهرا زند به سر
دیدم که روز، روز عزای پیمبر است
پایان عمر سید و مولای کائنات
آغاز دور غربت زهرا و حیدر است
قرآن غریب و فاطمه از آن غریب‌تر
اسلام را سیاه به تن، خاک بر سر است
روی حسین مانده به دیوار بی‌کسی
چشم حسن به اشک دو چشم برادر است
ای بیا و گریه‌ی زینب نظاره کن
مانند پیرهن جگر خویش پاره کن
