گریه کن‌ها همه از داغ رضا گریه کنید

گریه‌کُن‌ها همه از داغ رضا گریه کنید
شده مسموم ولی نعمتِ ما گریه کنید

پاره‌ی قلب پیمبر جگرش پاره شده
به جگر سوخته‌ی زَهرِ جفا گریه کنید

خواهرش نیست که بر بی کسی‌اش گریه کند
جای معصومه‌ی مظلومه شما گریه کنید

گُل بیارید و به همراه زنانِ نوغان
به غریبیِ غریب الغربا گریه کنید

یاد آن لحظه که آن نورِ دلِ آلِ عبا
آمد اما به سرش داشت عبا گریه کنید

دو قدم رفته نرفته به زمین می‌افتاد
سخت شد کارِ مُعینَ‌الضُعفا گریه کنید

نا ندارد که سر از روی زمین بردارد
دستگیر همه افتاده زِ پا گریه کنید

پسرش آمد و برداشت سرش را از خاک
بعد از این بر غمِ شاهِ شهدا گریه کنید

پسرش آمد و سیراب از این دنیا رفت
همه بر تشنه لبِ کربُبلا گریه کنید

بهرِ آن کشته لبِ تشنه که آبش دادند
با سرِ نیزه و شمشیر و عصا گریه کنید

با غریب الغربا بهرِ غریبِ گودال
که بریدند سرش را زِ قفا گریه کند

(بردم پناه هرچه به دیوار بیشتر
او پیشتر رسید و رَهَم بیشتر گرفت)