گریه‌ی مستانه تماشا دارد

گریه‌ی مستانه تماشا دارد
باده‌ی این مِیکده سقّا دارد
غصّه نخور قدّ تمام عالم
گوشه‌ی مِیخانه‌ی او جا دارد

ای جانم، کوچه‌ به‌ کوچه، خانه‌ به‌ خانه 
دوباره شد صحبت ارباب
ای جانم، هرکه بیاید در بگشاید 
به روی او حضرت ارباب

بیایید بیایید همه دَم بگیرید
بمیرید بمیرید از این عشق بمیرید

حسین جان حسین جان...
****
درد غریبیِ عمو سنگین است
عاقبت حق‌طلبی‌ها این است
در نظر تک‌تک ما جان‌دادن
در رَه او مثل عسل شیرین است

آی لشکر، همه بیایید، همه ببینید
که قاسم ابن الحسن آمد
آی لشکر، وقت مصافش، مثل طوافش
جای زره با کفن آمد

خوشا این سعادت، که در این مسیریم
بمیریم بمیریم، از این عشق بمیریم

حسین جان حسین جان...