گرفته جان نفسم در ثنای حضرت هادی

گرفته جان نفسم درثنای حضرت هادی
دُرِسخن بِفِشانم به پای حضرت هادی

صفاومروه کجاوُحریم یوسف زهرا
صفاست درحرمِ باصفای حضرت هادی

مقربانِ الهی، فرشتگان بهشتی
کِشَندمِنَتِ لطف وعطایِ حضرت هادی

درندگان زمین اِلتِجابرند به سویش

زدست رفته شکیبم ،خداکندکه نصیبم
شود زیارت صحن وسرای حضرت هادی

دلم که درد گناهش،به اهتزار کشانده
پناه برده به صحن وسرای حضرت هادی

بخوان زیارت پرفیض جامعه که بَری پِی
به ارزشِ سخنِ دلربایِ حضرت هادی

آقاجان...

ای ساربان، آهسته ران
کارامِ جانم می‌رود
وان دل که باخود داشتم

اومی‌رود دامن کشان،من زهرتنهایی چشان
دیگر مپرس ازمن نشان کز دل نشانم می‌رود

هزار بار به هر لحظه لعن بر متوکل
که بود بر جور وجفای حضرت هادی

به زور خواند به بزم شراب حُجَتِ حق را
نکرد شرم وحیا از خدایِ حضرت هادی

حسین

لبِ شیرین وچوب تر سخت است
مزن ظالم که زینب پای تخت است

(دهمین رکن دین هادی اهل بیت)۲
شده مسموم کین هادی اهل بیت

(یاامام زمان الامان الامان)۳

(ایهاالعسگری یا حسن یاحسن )۲
(خیزوکن سیدی، رخت ماتم به تن )۲

(یاامام زمان الامان الامان)۴

(تیرازغم فضاست قتل ابن الرضاست )۲
(بلکه صاحب عزا علی مرتضی است )۲

(یاامام زمان الامان الامان)۴

زخمِ بغضِ عدو،عاقبت چاره شد
هادیِ اهلِ بیت ،جگرش پاره شد

پیکرِ پاکِ او، به روی شانه ها
راسِ جدش حسین، کنج ویرانه ها

(یاامام زمان الامان الامان)۴

هرچه با او شداز، خصمِ بد اخترش
نشد از تن جدا، لبِ عطشان سرش

جسمِ ابنُ الرضا، شد نهان زیر خاک
مثلِ جدش نشد (پیکرش چاک چاک )۲

(یا امام زمان اَلاَمان اَلاَمان)۳

(مسموم وا اِماما شهید وا اِماما )...

قاتلِ مادر، درودیوارشد
قاتلِ من، زَهرِ شَرَر بار شد

داغِ دلِ فاطمه تازه شده
موقعِ تشیعِ جنازه شده

(وای حسین )...

اباعبدالله ....

حسین ....


ابالفضل علمدار رهبر ما نگه دار...

یاحُجَتِ بنِ الحَسَن عَجِل عَلی ظُهورِک