گاه ما بین مقاتل

گاه مابین مقاتل، پا به پای بیت‌ها
سمت سقا می‌‌روند، اما به اکبر می‌‌رسند

ارباً اربا روضه‌ی سختی است، اما غالباً
روضه سنگین می‌‌شود وقتی به اصغر می‌‌رسند

گوش تا گوش علی را، تیر از هر سو برید
روضه‌خوان‌ها در همین مقتل، به حنجر می‌‌رسند

شمر می‌آید به گودال و، به دستش خنجر است
روضه‌ها از روی تل این‌جا، به خواهر می‌‌رسند

من گلی گم کرده‌ام می‌‌جویم او را، روضه‌ها
از میان نیزه و خنجر، به پیکر می‌‌رسند

من گلی گم کرده‌ام می‌جویم او را
به هر گل می‌رسم، می‌بویم او را

گل من یک نشانی در بدن داشت
یکی پیراهن کهنه، به تن داشت

روضه‌ای، سرتاسر گودال را پر کرده است
یا بُنَیَ، ناله‌ها از سمت مادر می‌‌رسند

خدای من خدای من، عریانه بچه‌ی با حیای من
خدای من خدای من، کشتند بچمو روی پای من

عصر عاشوراست، اما خیمه‌ها در آتشند
دشمنان دارند از هرگوشه‌ای، سر می‌‌رسند

زینب از هرسو، یتیمی را بغل وا می‌‌کند
دختران فکر حجابند و، به معجر می‌‌رسند

شام در راه است و بر هر بام، مردم منتظر
نیزه‌داران یک به یک، دارند با سر می‌‌رسند

حسین جان ای، آبروی دو عالم
نگین سلیمان، به حلقه‌ی خاتم

خداحافظ، ای برادر زینب
خداحافظ، سایه‌ی سر زینب

خداحافظ، تیر و مشک و دو دیده
خداحافظ، ای دو دست بریده

حسین...