کی می شود به حال خرابم دعا کنی؟ نام مرا میان قنوتی صدا کنی عمری ست کوچه گرد دیار محبتم شاید دلت بسوزد و شاید عطا کنی با درد هم نشین ام و با غصه همدمم شافی تویی شود مرا هم دوا کنی خواهم که جان دهم به رکابت امیر عشق آیا شود که حاجت من را روا کنی؟ سر تا به پای غرق گناه و ضلالتم آقا تویی که با بدیام خوب تا کنی ای زائر شکسته دل شهر غصه ها کی می شود که قسمت من کربلا کنی؟