کِی سر می‌شود، روزگار فراق
کِی سر می‌شود، شام مستضعفین
این هادمُ اَبنیةِ النِفاق
این قاسم شوکه المعتدین
شده قیامتی به پا
جهان شده‌ست یک صدا
اینَ المُعِزُ الاولیا
اینَ مُذِلُ الاَعداء
این السبب المتصلُ، بین الارض و السماء
(این الطالبُ بِدَمِ المقتول بکربلا)۲
غرق عزتیم، با ولایت همه
تا داری نفس، با امامت بمان
در این روزگار، خیمه‌گاه ولی‌ست
تنها خیمه‌ی امن و خط امان
امام کشتی نجات، امام رایت الهداست
مرکز سقل این جهان، خطه‌ی سرخ کربلاست
(با خون خدا زنده شده، خاک پاک نینوا)۲
اینَ الطالبُ بِدمِ، المقتولِ بکربلا
