کیمیایی‌ست عجب تعزیه داری

کیمیایی‌ست عجب تعزیه‌داریِ حسین
یا حسین ...

لطفی که تو به من کرده‌ای مادرم نکرد
ای مهربان‌تر از پدر و مادرم حسین
* * * *
(با رخصت شاه لافتیٰ بسم الله
ما سینه‌زنانِ حضرت ثارالله
جان بر کَفِ پادشاه این درباریم
لا حول و لا قوة الّا باللّه) ۲

به هوای تو مست و، به غم تو درگیرم
منو نذر تو کردن، خوشم از این تقدیرم

تقدیر من این است که در رخت سیاه تو بمیرم
یا مثل شهیدانِ تو در پیش نگاه تو بمیرم
به درگاه تو بمیرم، سرِ راه تو بمیرم

(یا اباعبدالله) ۴
* * * *
من حسینِ ابنِ علیِ ابنِ ابی‌طالب هستم
جای نامه خبر شهادتت رسید به دستم
(ببین شکستم) ۲

داغ تو شد بغض گلو
لا خیر فی الحیاتِ بعد تو پسرعمو

شهید اول حرم
غمت انداخته منو یاد غمِ برادرم

اومدم این طرف‌تر، کسی نبینه گریمو
مراقب حمیده‌تم، اون طوری که رقیمو

(آه مسلم) ۴

تویی که خیلی غم منو بچه‌هامو خیلی خوردی
پسراتو از غریبی دست به دشمنت سپردی
(به کی سپردی) ۲

کوفه بهت وفا نکرد
کسی غیر توِ حقشو به ما ادا نکرد

می‌گن پناه داده به تو
ای خدا خیر بده اون زن بامعرفتو

یه آشنا نبود که به وصیتت عمل کنه
دخترتم نبود سر بریده‌تو بغل کنه

(آه مسلم) ۴

بابایی بشنو صدای گریمو منم حمیده‌م
بعد تو امام حسین حسابی نازمو خریده
دست یتیمی سرم کشیده

از غم تو دلم شکست
من که خواهر ندارم ولی به جاش رقیه هست

بدون تو نمی‌تونم
به گمونم که منم زنده زیاد نمی‌مونم

شهیده راهِ کربلا، منم شبیه تو بابا
شهیده می‌شم آخرش تو دست و پای مرکبا

(آه مسلم) ۲