کعبه واست می‌خوره شکاف علی
این جهان گِرد تو در طواف علی
خدا تار و پود عالَمو که بافت
بوده دستت یه‌سره کلاف علی
مولا مولا علی...
مولا مولا مولانا علی...
حُبّ تو داشتن به شرف برمی‌گرده
ناخلَف بیاد پیشت خلَف برمی‌گرده
وادیُ‌السّلام تو صورت قبر کشیدم
آخرش روحم به نجف برمی‌گرده
دُرّ نابه حیدر، اصل ثوابه حیدر
من باید خاکی باشم ابوترابه حیدر
رَبُّهُ فیهِ تَجَلّی وَ ظَهَر یعنی که
یک‌جا هر چی داشته رو داده خدا به حیدر
زندگی منو می‌سازه نجف
واسه‌ی مستی، سرآغازه نجف
وقتی که مولا اباالعجائبه
نداره تعجّب اعجازِ نجف
مولا مولا علی...
ظلمت هم بیاد نجف، پُرنور برمی‌گرده
گندم از دَم ضریح، انگور برمی‌گرده
سر خاک من بهم قول نجف رو بدین
ببینین چطور تنم از گور برمی‌گرده
ازلیه حیدر، لَم‌یزلیه حیدر
قاهرالعدو و والی‌الولیّه حیدر
معجزه نیست که مسیح مرده رو زنده کرده
وقتی که بلد بوده نادِ علیِ حیدر
