کشون کشون می‌برن تورو

کشون  کشون می‌برن تو رواز کوچه‌ای که غم انگیزه
کشون  کشون می‌برن تو رو با این اشکایی که می‌ریزه
کشون  کشون می‌برن تو رو با درد و آهی که لبریزه

آسمون بارید تمومی کوچه‌ها گل شد
آسمون بارید بازم آیه‌ی گریه نازل شد
آسمون بارید که دورت پر از اراذل شد

نکش نامرد طنابو هِی که این بی‌کس هم خدا داره ۲
نزن آتیش به این خونه که این آتیش ماجرا داره

غریب آقام ای غریب آقام ۲ 

نفس نفس میزنه اما  رحمی تو قلب سوارا نیست 
چه حرف‌های بهش میگن  مگه  این فرزند زهرا  نیست 
داره میقلته روی خاک‌ها حالا که وقت تماشا نیست 

هی زمین افتاد  دوباره پا شد زمین افتاده 
هی زمین  افتاد  قدش که تاشد  زمین افتاده 
هی زمین  افتاد  تا بغضش وا شد زمین افتاده 

چقدر تنها بی‌کس کجا؟ شاگردان این آقا
شکسته دل شیعه ناخن پا  این آقا 

غریب آقام  غریب آقام  ۲

حالا که حرف شکستن شدیه دختر بچه یادم اومد
به زیر لب هِی می‌گفت بابا از این مهمونی بدم اومد
به جای تو که نبودی زجر من هرجا که افتادم اومد

داد کشید اومد امون منو برید اومد
اسمتو بردم با تازیونه دوید اومد
اشهدو خوندم همین که شمر پلید اومد

یه جوری زد روی گونه که رو کل گونه جا افتاد
یه جوری زد در گوشم که گوشواره زیر پا افتاد

غریب آقام غریب آقام  ۲