کشتی شکسته خورده‌ی غم

کشتی شکست خورده‌ی غم، تو موج طوفان محن
از وقتی که منو زدن، لکنت زبون گرفت حسن

علی نبینم اشکاتو، این روزا غمگینی
اگه بسازی تابوتمو، خندمو می‌بینی
از ناله سنگینی

ای دل، ای دل، امان از دل حیدر...

تمام اعضای تنم، شکسته از جفا شده
یعنی همه وجود من، خیرات مرتضی شده

تا میخ در رفت تو سینم، عرش خدا لرزید
از خون پهلوم رو عبای مرتضی پاشید
بغض علی ترکید

ای دل، ای دل، امان از دل حیدر ...

موج لگد درو شکوند، من پشت در نقش زمین
یهو به گوش من رسید، فاطمه‌ام رو نزنین

من با اشاره می‌گفتم، فضه منو دریاب
از نوک داغ میخ در، شد استخوانم آب
ان شاءالله دیدم خواب

ای دل، ای دل، امان از دل حیدر ...

هر وقت که راه میرم فقط، رو خاکا زانو می‌کِشم
دلخوشیِ علیم شده، یه وقتا جارو می‌کِشم

هر پاره‌ی زخم سینم، یه آسمون حرفه
یه لخته خون بالا میارم من با هر سرفه
دل در غم و خوفه

ای دل، ای دل، امان از دل حیدر ...