کریم کریمان

بندگی بی بلا نمی‌چسبد
عاشقی بی خدا نمی‌چسبد

به همان مهربانی‌اش به خدا
زندگی بی رضا نمی‌چسبد

این شلوغی خودش صفا دارد
حرمش بی گدا نمی‌چسبد

روزیَم کن، بلا کشیدن را
با رضا تا خدا رسیدن را

تو کریم کریم‌ها هستی
شاه ما از قدیم‌ها هستی

نه به فکر کبوتران تنها
یاد این یاکریم‌ها هستی

تو امام رئوف دنیایی
تو امام رحیم‌ها هستی

راه دادی به راه گم کرده
تو به فکر رجیم‌ها هستی

ما یتیمان آل طاهائیم
تو که یار یتیم‌ها هستی

دست ما را بگیر آقاجان
تو کریم کریم‌ها هستی

در جوار شما چه غم داریم
دین و دنیا کنار هم داریم

ما کنار تو دل‌خوشیم آقا
با تو ای مهربان چه کم داریم

لذّتی از بهشت بالاتر
حسّ و حالی که در حرم داریم

سر این سفره میهمان توئیم
بابی از برکت و کرَم داریم

سمت باب الجواد می‌آئیم
قدی از احترام خم داریم

پدر و مادرم فدای شما
ای امامم، سرَم فدای شما