کار من و تو نیست تا که بگیم از عشق
کار من و تو نیست بگیم که فاطمه کی بود
کار من و تو نیست تا بگیم از یه نور
حوریه‌ی آسمونی تُو جسم خاکی بود
مدح تو گفتن کار هیشکی غیر حیدر نیست
اون‌که می‌گه مدح تو رو باید باشه عاشق
روضه زیاد شنیدم امّا روضه‌تو هیشکی
این‌قده باز نخونده مثل حضرت صادق
و ذابَ لَحمُها
سادات منو ببخشن آب شده تنش
نَحَلَ جِسمُها
از جاش پا نمی‌شه بی‌جونه بدنش
وای مادر...
*****
بانوی آسمون، مادر مهربون
ای که از اسم تو گرفته آبرو پاکی
آینه‌ی حقی، عصمت مطلقی
جرم تو چی بوده که باشه چادرت خاکی
زندگی علی چی شد میون اون کوچه
سوره‌ی کوثری ولی شکسته هر آیه
چه بی‌رمق افتادی تو کنار سجّاده
ولی دعا می‌کنی بازم برا همسایه
فدای اشک تو
مادر چرا سه ماهه خم شده قدت
فدای غربتت
اومد برا عیادتت اونی که زدت
وای مادر...
