کاروان ها یک به یک

کاروان‌ها یک به یک رفتند سوی کربلا
دیدی آخر ماند بر دل آرزوی کربلا

همچو یاران خمینی در میان خاک و خون
کِی شود جانم بگیرد رنگ و بوی کربلا

حاضرم بود و نبودم را بگیری در عوض
یک دو جرعه مِی بنوشم از سبوی کربلا

باز من شب‌های جمعه قبله را گم می‌کنم
باز می‌خوانم نمازم را بسوی کربلا

هم صفا و منا در آرزوی تربتش
کعبه گیرد آبرو از آبروی کربلا