چه شود ز راه وفا اگر نظری به جانب ما کنی

چه شود زِ راه وفا اگر نظری به جانب ما کنی
که به کیمیای نظر مگر مس قلب تیره طلا کنی

چمن از رخ تو روایتی، شکر از لب تو حکایتی
چه شود اگر به عنایتی نظری به حال گدا کنی

تو به شهر علم نبی دری، تو زِ انبیاء همه برتری
تو غضنفری و تو صفدری، چو میان معرکه جا کنی

تو زنی قدم به دوش نبی قدم، فکنی بُتان همه از حرم
همه از وجود تو محترم ز صفا، صفا تو صفا کنی

تو مراد من، تو نجات من، به حیات من، به ممات من
چه زبان برم، چه ضرر کنم تو برآوری و عطا کنی

نرسد اگر به علی کسی به کجا رود به کجا رسد
به خدا قسم که اگر کسی به علی رسد به خدا رسد

شَه و شهریارِ فلک سوار، کس و کار و یارِ گدای زار
بده چاره‌ای که شوم دچار، به نگاه لطف تو ای نگار

تب و تاب تیغه‌ی ذوالفقار زِ وقار شیر خدا، علی

علی یا علی، علی یا علی.....