چه شهد و عسلی، چه شِکر در شِکری چه دُرّ و گوهری، چه قمر در قمری چه فرخنده شبی، چه مبارک سحری میخنده خدا تو شادیِ شاه لافَتی که اومده ماه کربلا فرشتهها میگن یکصدا به این قد و بالا مرحبا شیر سرخِ عربستان و وزیرِ شَه خوبان پسرِ مظهر یزدانه جانه جانه جانه جانه جانه جانانه صاحب بیرق و سِیف و عَلم و پرچم و حلم و ادب و ماه بنیهاشم اباالفضله جانانه، جان جان جان جان جانِ جانانه اباالفضل ای جانم... ابوفاضلی و پدر مَشک و عَلم تو دریادلی و وارث تیغ دودَم مسیحا نفس و ساقی اهل حرم تو نامآوری، زمان جولانت حیدری تو بچهی شیرِ خیبری عَلم رو تا بالا میبَری میفته به مِن مِن لشکری زور بازوی علی و ناصر دینِ نبی و ای علمدارِ ولی و کاشفُالکروبِ دنیایی خیلی خیلی خیلی خیلی آقایی قمر اُمّ بنین و سحر اُمّ بنین پسر اُمّ بنین و پسر سوم زهرایی خیلی خیلی خیلی خیلی آقایی اباالفضل ای جانم... پناهِ حرم و تکیهگاه همهای خدای ادب و قبلهی علقمهای تو هم مثل حسین رحمت واسعهای یا معتمدِ دین، تو هم شهیدی هم شاهدی تو هم زعیمی هم زاهدی میگم تا وقتی رخصت بِدی بِنَفَسی اَنت یا سیّدی ای علمدار رشیدِ حرمِ عشق و شَه با کرمِ عشق و مَه محترمِ عشق و نگار من یارِ یارِ یارِ یارِ یارِ من ای صفابخشِ مزار من و ای صبر و قرار منو ای که به شب اول قبرم تو میایی به کنار من یارِ یارِ یارِ یارِ یارِ من اباالفضل ای جانم...