چه خوش است بوی عشقت

حسین جانم، جانم، جانم، جانم، جانم، جانم
حسین جانم، حسین جانم، حسین جانم 
چه خوش است بوی عشق از نفس نیازمندان 
دل از انتظار خونین، دهن از امید خندان 
نظری مباح کردی و هزار خون معطل 
دل عارفان بِبُردی و قرار هوشمندان 
گوشه‌ی ابروی توست منزل جانم 
بهتر از این گوشه پادشاه ندارد 
حسین جانم، حسین جانم، حسین جانم 
حسین جانم، جانم، جانم، جانم، جانم، جانم
حسین جانم، حسین جانم، حسین جانم 
 *****
اگر از کمند عشقت بروم، کجا گریزم 
که خلاص بی تو بند است و حیات بی تو زندان
اگرم نمی‌پسندی مدهم به دست دشمن 
که من از تو برنگردم به جفای ناپسندان 
گرچه سیه‌رو شدم غلام تو هستم 
خواجه مگر بنده‌ی سیاه ندارد  
حسین جانم، حسین جانم، حسین جانم 
حسین جانم، جانم، جانم، جانم، جانم، جانم
حسین جانم، حسین جانم، حسین جانم