چشام به جمعیتی بود فقط دعا کردم همین

چشام به جمعیّتی بود فقط دعا کردم همین
بچّه‌هام اینجا نباشن سرم می‌افته رو زمین
غریبی من رو ببین

جلو جلو دارم برای کربلات می‌میرم
من اوّلین قربونیتم که زیر پات می‌میرم

کاش بشه نیای که پیر نشی پای پسرات
کاش پسرعموت نمی‌نوشت نامه‌ای برات

خلاصه‌ی حرفم اینه نیزه‌ها دنبال تواند
چشم تموم خنجرا به شیب گودال تواند
جویای احوال تواند

هزارتا شمر بی توجه به هرچی التماسند
کمون‌دارا نوزاد شیره‌خواره نمی‌شناسند
یا فکر خلخالن یا فکر بردن لباسند

ساده‌شو بگم قراره بی سر بشه تنت
ساده‌‌شو بگم نمی‌کنن رحم به پیرهنت

******

ای به قربان سرت از همه سرگشته‌ترم
در و دیوار به سرگشتگی‌ام حیرانند

امشب ای کعبه‌ی من سوی مدینه برگرد
برنگردی تو به گودال برت گردانند

******

شیپور برا جنگ زدند
بدجوری به مسلمت تو کوفه نیرنگ زدند
حتّی بچّه‌ها تو کوچه‌ها بهم سنگ زدند

من به فکر توام و خجالت زده‌ی (روی توام)۳
گریه می‌کنم برات گریه کن( موی توام)۳

سر مسلم فدا سر زینب
به فدای چشم تر زینب
بمیرم که میره سر نیزه 
سر خونیت برابر زینب

(پسر عمو کوفه میا)

قاصدک همراهش پر آورد
سرتو جداشو قصّه رو از سر آورد
خبر شهادت اشک منو درآورد

من خودم از این به بعد بابا برا (حمیده‌ام) ۳
گریه می‌کنم برای دخترای (شهیده‌ام) ۳

دیگه کم کم میاد بوی گودال
روی خاکا میرم منم از حال
زیر شمشیر و نیزه‌ی اعدا
جسم من هم می‌مونه لگد مال

(پسرعمو کوفه میا)

کوفه میا حسین جان
کوفه وفا ندارد

*******

خودت بگو تا کی اسیر غم باشم
منم دلم می‌خواد عرفه حرم باشم

تو عنایتی کن ای بی قرین بشه
حالا که عرفه نشد اربعین بشه
روزی من اون سرزمین بشه

بشه بیام و به پات بیفتم
یه کنج صحن و سرات بیفتم
برات بمیرم
به روی خاک کربلات بیفتم

(حسین آقام)۳...

خودت بگو از کی دل منو بردی
گرفتی دستم رو تو روضه آوردی

تو نذاری شفاعتت، حسرتم بشه
چیزی غیر زیارتت، حاجتم بشه
چی میشه اگه، قسمتم بشه

بشه بیام و باشی کنارم
تو لحظه‌ی سخت احتضارم
نباشی تنهام 
به غیر تو من هیچکی رو ندارم

*******

تا مسیرم به در خانه‌ات افتاد حسین
خانه آباد شدم خانه‌ات آباد حسین