پیکرت تو قتلگاه، غرق خونه روی زمین وایِ من که نیزهها، میرن بالا میان پایین خونیِ حسین سرتاپات ای فدای اشک چشمات رو زمینِ صحرا نیست جات، واویلا واویلا واویلا واویلا... **** جون دادم تا پا گذاشت، رو سینهی مطهرت کهنه خنجرو میزد، وحشیانه به حنجرت نیزه با تنت درگیره، خواهرت داره میمیره مونده به تن تو خیره، واویلا واویلا واویلا واویلا... **** هرکی میرسه بهت، ساده ازت نمیگذره زخمای رو پیکرت، با یه لشکر برابره زیر دست و پا قرآنه، دشمنت مگه انسانه کشتنت چه بیرحمانه، واویلا واویلا واویلا واویلا...