پر کشیدن سمت کربُ بلا

( پَر کشیدن سمتِ کرب‌وبلا،
عاشقونه رفتن تا به خدا )۲

حالا تو این دنیایِ غریبی
دل خوشیمونه یادِ شهدا

چفیه و سربندو گرمیه لبخند و
نیمه شبِ سنگر، شورِ نافله‌ها

رفتن و ما موندیم، عمریه جاموندیم
کِی میره از یادم، کوچِ قافله‌ها

غروبا چشم به راشون،می‌مونم با دلِ خون
می‌مونم با دلِ خون

خدا این روسیاهو، به رفیقاش برسون
به رفیقاش برسون

(کِی میشه ندبه‌های ما اجابت؟
آرزوی همه مونه شهادت)۳