و ان یکاد می‌خونه مادر عشق

و ان یکاد می‌خونه مادر عشق
که اومده، به خدا آخر عشق

ارض و سما همه در تصرف
پادشه کشور عشق

باز دوباره مستم
دل به عشقت بستم
من اسیرت هستم

همه زندگیمو ارباب، صدقه سر تو دارم
آقا نوکر تو بودن، همه‌ی ایل و تبارم

اسیر و مجنون و مبتلاتم من
خاک کف پای، زائراتم من

خورده گره اسم تو به اسم من
بخوای نخوای جزو نوکراتم من

حسین حسین اقا، ابی عبدالله...

فصل خزون، به خدا سر اومده
از دل عرش، در و گوهر اومده

همه دلا، شده غرق تاب و تب
که عشق حیدر اومده

تا سحر بیدارم
در هوای یارم
دم به دم میبارم

به خدا حضرت جبریل، شده حیرون مقامش
خدا تو روز ولادت، آسمون زده به نامش

دلای مجنون و، زیر و رو کرده
دیدنش و یوسف، آرزو کرده

گمون کنم امشب، از پس پرده
دیگه خدا هر چی، داشته رو کرده

حسین حسین اقا، ابی عبدالله...

به عشق تو، گِلمو خدا سرشت
آینه‌ی حرم توعه بهشت

اسم تو رو، روی لوح سینه‌ام
روز ازل، خدا نوشت

تو شه یکتایی
تو مه زیبایی
تو گل زهرایی

میام عاقبت یه روزی، پیش تو در این هیاهو
میگیرم به روی دوشم، پرچم ضامن آهو

کبوتر جلد گنبد زردم
تموم هستیم و نذر تو کردم

اگه یه روز قسمت بشه دیدارت
به جون تو اقا، بر نمی‌گردم

حسین حسین اقا، ابی‌عبدالله...

ناز نگاش، از همه دل می‌بره
برق چشاش، به خدا که محشره

الهی کور بشه چشم دشمناش
برا خودش، یه حیدره

دل اسیره عشقت
جان، فقیر عشقت
عشق، حقیر عشقت

شب شور و شین و مستی
شب عشق عالمینه

آخه قنداقه‌ی عباس
روی دستای حسینه

گل از گل حیدر، وا شده امشب
دیوونگی کار، ما شده امشب

به برکت ماه خونه‌ی مولا
جشن ولایت برپا شده امشب

آقام آقام آقام ، یا ابوفاضل...

فرشته‌ها، همگی دور و برش
ستاره‌ها، زیر پای مادرش

می‌چرخونه، داره اسفند توی عرش
خود خدا، دور سرش

با تو دل دریا شد
عاشقی معنا شد
این جهان زیبا شد

فرش زیر قدم یار، پر و بال جبرییله
بس که زیباست همه میگن، دیگه شد ماه قبیله

رسیده از جنت، به چه غوغایی
به برکتش دنیا شد تماشایی

ندارد یوسف هم، مشتری دیگر
که آمده از ره، ماه زیبایی

آقام آقام آقام ، یا ابوفاضل...

ما هممون، از تبار حیدریم