ومن الماء کل شی حی

و مِنَ الماءِ کُلّ شیءٍ حي
اشکای روضه‌ها حیاتم داد

بازم از بی‌وفایی دنیا
ارباب ما وفا نجاتم داد

دنیامو عوض کرد
گریه توی روضه‌ها اوضامو عوض کرد

قلبم زیر و رو شد
وقتی با اسم حسین مرثیه شروع شد

حالم روبه‌راه شد
لحظه‌ای که صحبت از صحن کربلا شد

اشکای روضه کیمیا کرده
قلب سیاهمو طلا کرده
گریه تو روضه یعنی این‌که باز
امام حسین بهم نگاه کرده

(حیاتُنا حسین ثارالله، مَماتُنا أباعبدالله)

و مِنَ الماءِ کُلّ شیءٍ حي
اشکای روضه زندگی بخشه

با این اشکا خدا تو اون دنیا
کوه گناهامونو می‌بخشه

این اشکا نجاته
گریه واسه‌ی حسین جزوِ واجباته

شورِ زندگیه
گریه‌مون تو روضه‌ها عین بندگیه

دل‌چسبه برامون
وقتی زهرا راضیِ از اشک چشامون

این روضه و گریه همه‌اش نوره
سیاهیِ گناهو می‌شوره
گریه‌کنِ روضه توی محشر
با حضرت فاطمه محشوره

(حیاتُنا حسین ثارالله، مَماتُنا أباعبدالله)

و مِنَ الماءِ کُلّ شیءٍ حي
اشکای روضه اشک بیداره

دلی که زنده میشه با گریه
دیگه از هرچی ظلمِ بیزاره

گریه انقلابه
گریه‌ها نمی‌ذارن وجدانت بخوابه

گریه یعنی غیرت
یعنی از ظلم و جنایت داری برائت

این اشک برائت
می‌سوزونه ریشه‌ی ظلمو خیلی راحت

گریه‌ی ما یه دُرّ اَرزنده‌اس
گریه‌کنِ واقعی دل‌زنده‌اس
تو مکتب حسینی‌ها باطل
میره و حق همیشه پاینده‌اس

(حیاتُنا حسین ثارالله، مَماتُنا أباعبدالله)