وقف تو

روضه به اشکاشه
چقدر می‌تونه توی روضه‌ها گره وا شه

چقدر قشنگه زندگیم وقف تو آقا شه
تو خونه دلم یه روضه خونگی باشه

همه گرفتاریم
ولی می‌مونه یادمون امام حسین داریم

شبیه ابر بارون همیشه می‌باریم
دست از گریه به غم تو بر نمی‌داریم

توسل به اسم اعظمت کردم
سلام و اشکم دوای هر دردم

با لبخند از هیئتت میرم بیرون
میرم تا بازم با گریه برگردم

سلامُ الله یا اباعبدالله...

تو گریه می‌خندم
به جون گفتی آزادی برو دل کَندم

زد زیر گریه گفت من خودم رو می‌بندم
باعث شرمندگیتم یه دنیا شرمندم

کجا برم آقا
روز خوشم رو با تو بودم پسرِ زهرا

تو روزگار سختی تنهات بزارم آقا
بِاَبی اَنتَ و اُمّی ابی عبدالله

نباشی قلبم عجیب می‌گیره
غلام الگو از حبیب می‌گیره

بهشتم اینجا کنار اربابه
حرم داره عطر سیب می‌گیره

سلامُ الله یا اباعبدالله...

یه التماس آقا
یه نوکری داری خیلی بی‌ریاس آقا

نمی‌شنوه اسم تو رو ناشنواس آقا
معجزه کن که همه چی دست شماس آقا

نگاه تو دریاس
یه نوکری هم داری که که تو دلش غوغاس

بگم حرم چه شکلیه اون آخه نابیناس
نمی‌تونه ببینه کربلا چقدر زیباست

به تو یا مَن اِسمُهُ دَوا میگم
تموم دردهامو به شما میگم

خودت بعد هر نماز می‌بینی
غم‌هامو به مُهر کربلا میگم

سلامُ الله یا اباعبدالله...