پدرانه

وقتی به دنیا اومدم، احساس کردم، با خودم
بدون اینکه من بخوام، انگار عاشقت شدم

دلم رفت، شنیدم اسمت‌و بین اذون
دلم رفت، آوردم اسمت‌و روی زبون
دلم رفت، از این‌جا تا هفت آسمون

خوشبختی یعنی، توقلب من باشی، من باتو باشم
هرجای این دنیا وقتی افتادم، بگیری دستامو
خوشبختی یعنی صدات کنم بابا

علی بابا، علی بابا، علی بابا ۴

همیشه قبل هر قدم، خدارو راضی می‌کنی
شنیدم از تو قصه ها، یتیم نوازی می‌کنی

دلم نیست، با اونیکه تورو دوست نداره
دلم نیست، با نسیمی که عطرت رو نیاره
باهاتم، از آسمون اکه سنگ بباره