وضو گرفت و گذشت عازم زیارت شد

وضو گرفت و گذشت عازم زیارت شد
خبر رسید حرم خانه‌ی شهادت شد

حرم که شاهدِ پرواز لشکر روح است
همان ضریح ترک خورده‌ای که مجروح است

قنوتِ آخرشان شوق ربنا را داشت
نماز مغربشان عطر کربلا را داشت

چه صحنه‌ای که غم روضه را تداعی کرد
برای عاشق خسته چه‌ها تداعی کرد

به یادم آورد این داغ ماتم او را
امام زخمیِ گودال و عصر عاشورا

نماز سرخ شهادت نصیب یاران شد
به وقت شرعیِ سجاده تیرباران شد

کبوتران حرم در کنار شاه‌چراغ
شدند چشم و چراغ دیار شاه‌چراغ

حضور خنجر تکفیر دست پر باقی‌ست
لجن پراکنیِ فتنه‌ی ترور باقی‌ست

کسی‌که امنیت خانه را هدف دارد
در این زمانه‌ی فتنه مگر شرف دارد

کسی‌که دشمن خود را به خانه دعوت کرد
به اهل خانه و ناموس خود خیانت کرد

چه کرده با شب آرامِ اهل آبادی
شعار باطل زن زندگی و آزادی

به چشم تجربه دیده کسی که آگاهست
میان کشور ما عمر فتنه کوتاه است

به هوش باش که این مملکت خدا دارد
به شانه‌اش عَلم حضرت رضا دارد

به گوش می‌رسد از خاک بیشه‌ی شیران
پیام روشنی از حاج قاسم ایران

بداند آن‌که به سر نیت حرم دارد
هماره کشور ما حرمت حرم دارد

دفاع از حرم عاشقی هویت ماست
جهاد حیدری ما گواه عزت ماست

حماسه دیدم و گفتم زمان پرواز است
چو کوه شعر شهادت خروش شیراز است

به هوش باش که جنگ رسانه پا برجاست
به هوش باش هر روز روز عاشوراست

همان قبیله که هم‌مسلک یزید شدند
میان واقعه شرمنده‌ی شهید شدند

همیشه از شهدا این پیام می‌آید: 
«صبور باش» دمِ انتقام می‌آید

همان‌که می‌گذرد از میان این آتش
جهان نشسته به دیدار یا لثاراتش

اقا بیا که آمدنت التماس یاران است
بیا که آخر مجلس شهید باران است

سرودِ روشنِ نسلی که باز جامانده‎است
سلام حضرت مهدی سلام فرمانده‌است