هوامو داری همیشه، کسی مثل تو نمی‌شه
کاش یه شب گریه کنم تو بغلت، مگه چی می‌شه
چی می‌مونه جز تو واسم، چیه جز این التماسم
دوباره اسم ضریحت بشینه روی لباسم
(وقتی دورم از حَرَمِت، حالم رو به راه نمی‌شه
واسه نوکرِ تو حسین، هیچ جا کربلا نمی‌شه)۲
ببین اشک و گریه‌هامو، ببین این بغضِ صدامو
به رقیه قَسَمِت می‌دَم، بِدی کربُبَلامو
دوست دارم اون سرزمینو، نگینِ عرش و زمینو
به خدا دِق می‌کنم جا بمونم این اربعینو
رزقِ نوکریتو حسین، مادرت نوشته برام
گوشه گوشه‌ی حَرَمِت، بهتر از بهشته برام
حسین...
پناهِ عالمیان، زینَبَت پناه ندارد
بجز تو ای شَهِ خوبان، که تکیه‌گاه ندارد
اگر اجازه دهی، صف کشیده از پی‌اَت آییم
که این سپاه نگوید، حسین سپاه ندارد
اگر اجازه دهی، من به شمر رو بزنم
که ای سیه دل بی دین، حسین گناه ندارد
