هم سفره را به مردم روزی رسان بده

هم سفره را به مردم روزی رسان بده
هم لقمه را به ساحل بی‌خانمان بده

جود مرا ببین و ز سهم خودت ببخش
گر اَرزنی است دست تو بر دیگران بده

یک بار خرج من نشده آبروی تو 
سرمایه از من است تو گاهی زیان بده

گفتم من الغریب و شنیدی الی الحبیب
در این مسیر نوکریت را نشان بده

یابن‌الحسن بیایِ تو دردی دوا نکرد
یک بار هم بیا و خودت را تکان بده

تکلیف روشن است برو پای کار باش
نذرت قبول نیست بیا امتحان بده

یک بار بارِ شانه‌ی من را بلند کن
بر پیکری که زخم جفا خورده جان بده

می‌بینمت حیا کن و کمتر گناه کن
تا کِی به تو امان بدهم تو امان بده

ای آنکه از مهار خود و نفس عاجزی
افسار خویش را به امام زمان بده

بیرون خانه‌ام نرو مثل جهنم است
خود را به زور هم شده جا و مکان بده

غصه نخور که داروی درد تو کربلاست
دل را به دست صاحل آن آستان بده

بالاسرِ حسین برو قبلِ هر نماز
پایین پای اکبر لیلا اذان بده