همه می‌ریم ولی امام حسینه که می‌مونه

همه می‌ریم ولی امام حسینه که می‌مونه 
همه می‌ریم یه بین‌الحرمینه که می‌مونه

همه می‌ریم تموم این سیاهی‌ها می‌مونه
همه می‌ریم حسینیه و روضه‌ها می‌مونه 

همه کاره‌ست حسین 
تازه اون طرف می‌فهمی که چی کاره‌ست حسین 

همه پابرهنه هستیم و سواره‌ست حسین 
تا ابد نغمه‌ی زیبای مناره‌ست حسین 

اشک نوکر حسین اکسیر شفاست 
آتیش جهنمو خاموش می‌کنه

وقتی که نقابشو کنار می‌زنه
کل اهل محشرو مدهوش می‌کنه 

یا اباعبدالله، یا اباعبدالله...

همه می‌ریم ولی کتیبه و عَلم می‌مونه 
همه می‌ریم از این دنیا فقط حرم می‌مونه 

همه می‌ریم ولی خوبیِ آدما می‌مونه
همه می‌ریم ولی منبر و پرچما می‌مونه

بگو دنیات کیه؟
به مسیحی‌ها بگو که مسیحات کیه؟ 

علت بخشیدنِ همه گناهات کیه؟ 
روز محشر اینو می‌فهمی که آقات کیه؟

وقتی وارد قیامت می‌شه حسین 
تازه روز محشرو محشر می‌کنه

اونجاست که همه کنار می‌ایستند و
کل کار محشرو اصغر می‌کنه