همه به سمت قتلگاه دویدند

همه به سمتِ قتلگاه دویدند 
امام حسین‌رو زنده سَر بریدند

واویلا واویلا 

مُصیبةً ما اَعظمها 
کرب‌و‌بلا کرب‌و‌بلا کرب‌و‌بلا
کرب‌وبلا کرب‌و‌بلا کرب‌و‌بلا کر‌ب‌و‌بلا

یا زینب یا زینب یازینب یازینب
یا زینب یا زینب یازینب یازینب

یا زینب یازینب یازینب مدد یا زینب
یا زینب یازینب یازینب مدد یا زینب

زینب یه تنه کَفیلِ طفلانِ
ولی خطبه‌خونده مردانِ 
ذلیلش شد اِبن مرجانه

زینب یه تنه لشکرِ میدونه
تا نگاه‌شو می‌چرخونه 
کاخِ کوفه‌رو می‌لرزونه

به ظاهر انگار اَسیرِ زینب
یزید شد آخر حقیرِ زینب

شبیه کوهِ، نشد مستأصل
به زینب گرمه دلِ شش تا یَل

اون‌هایی که تویِ اسیری دیدنش
با وقارِ علی همه سنجیدنش

حتی زنگِ مَرکب بی‌صدا شده و 
خطبه‌ خوندشِ فَنِ جنگیدنش

شریکة الحسین یا زینب
شریکة الحسین یا زینب

زینب حضرتِ صابره و حلما
اوجِ غم تو شامِ عاشورا
نافله‌ات ترک نشد حتی

زینب صاحبِ جاه و مقامی تو
ناطقِ جار و کلامی تو
عمه جانِ نُه امامی تو

فضیلت‌هاتو تو هر دَم گفتیم
ما هر چی از تو بگیم کم گفتیم

تا رویِ ناقه تو منبر رفتی
همه فهمیدن به حیدر رفتی

ویرانه شد کاخِ کافر اما حالا 
تویِ شامِ به جاشِ حرمِ تو به پا

با تو معنا می‌شه روحِ حجب و حیا
همسایه‌ات ندیده سایه‌اتُ به‌خدا

شریکة الحسین یا زینب