هر که یه بار مقتلتو بخونه گریه می‌کنه

هر کی یه بار مقتلتو بخونه گریه می‌کنه
مادر پیر من برات شبونه گریه می‌کنه
مرد اونه که تو روضه‌هات زنونه گریه می‌کنه
خلاصه هر کی روضه‌ات رو بدونه گریه می‌کنه

حسین ای مظلوم
می‌خونم به زیر لب هی آروم،  ای مظلوم
حسین ای مظلوم

غم من روضه‌اته والله
غم دنیا که غمی نیست
روضه خوندم و مریضم
داغ تو داغ کمی نیست

ای ذبیحاً بلقفا حسین
(مظلوم کربلا) 3، حسین ...

محال اشک من نیاد روضه که می‌ره قتلگاه
یا وقتی روضه‌خون می‌گه مونده نگات به خیمه‌گاه

خودت پناه عالمی مونده بودی چه بی‌پناه
چقدر برای غصّه‌هات، گریه می‌کرده ذوالجناح

حسین ای عطشان
کاشکی واست بمیرم آقا جان
ای عطشان
حسین ای عطشان

قربونت برم که حتی
تو تنت پیراهنی نیست
بعضی حرف‌ها رو نمی‌گم
بعضی حرف‌ها گفتنی نیست

کفن تو بوریا حسین
(مظلوم کربلا) 3، حسین ...

تو قتلگاهت شده بود
برو بیا ساعت سه
به قصد قربت زدنت 
تو عاشورا ساعت سه

نامحرمی نرفته بود
تو خیمه‌ تا ساعت سه
شمشیر و نیزه بس نبود
خوردی عصا ساعت سه

حسین ای تشنه
کشتنت تو رو به زور دشنه
ای تشنه
حسین ای تشنه

بمیرم وقتی که آبه
آقا مِهرِ مادر تو
پس چرا یکی دو قطره
نرسید به حنجر تو؟